Pension system reforms involve fiscal consequences. In practice, a variety of fiscal closures may be implemented, while not all of them involve the same extent of distortions. This paper develops an overlapping generations model to analyze the case of a shift from pay-as-you-go defined benefit system to a partly funded defined contribution system. We calibrate the system to mimic the economy of Poland, which actually implemented such reform in 1999. We analyze the efficiency of the reform with two main closure types: public debt and taxes. Regardless of the fiscal closure scenario this particular reform seems to be efficient in terms of welfare and enhances economic performance. Comparing the welfare of various closures we find that while labor taxation yields relatively higher welfare gain, public debt closure involves least need for the redistribution if capital pillar is to be implemented.
This paper was awarded Joseph A. Schumpeter Prize from Deutsche Bundesbank.
Unpublished version
Published version
Modelling pensions | Modelowanie systemów emerytalnych
Zmiany w systemie emerytalnym przeprowadzone w 2011 roku oraz toczone wówczas dyskusje pokazują zasadniczy spór pomiędzy ekonomistami co do sposobu przejścia z systemu repartycyjnego na kapitałowy. Jak sfinansować ubytek tej części składki, która trafia do systemu kapitałowego i nie może być wykorzystana do wypłaty obecnych emerytur. Jak duża powinna być ta część?
Od 1999 roku wprowadzany jest w Polsce nowy system emerytalny. Z perspektywy teorii i empirii ekonomii zmiany te mają ważne konsekwencje zarówno makroekonomiczne, jak i w odniesieniu do mikropodstaw modeli makroekonomicznych. Bez formalnej oceny zmian zachowań wynikających z procesu optymalizacyjnego gospodarstw domowych nie tylko nie można sformułować kryterium optymalności, ale także nie da się ocenić alternatywnych ścieżek przejścia (podniesienie składki, podniesienie podatków powszechnych, dług publiczny, itp.)
Jeśli znacząca część „żyjących” pokoleń nie korzysta na wprowadzeniu reformy — nawet rozwiązania optymalne mogą nigdy nie zostać wprowadzone w gospodarce. Jak modelować systemy emerytalne?
Co zrobić, gdy demografia skutkować będzie niewypłacalnością systemu emerytalnego? Reformować. Ale jak sfinansować reformę? Długiem, czyli podnoszeniem podatków dla wszystkich przyszłych pokoleń, ale o niewiele? A może podnieść podatki tylko dla bieżącego pokolenia, ale za to znacząco? Które z rozwiązań daje wyższy dobrobyt?
@article{makarski_hagemejer_tyrowicz_2017, title={Analyzing efficiency of pension reform: the role of the welfare effects of fiscal closures}, volume={21}, number={5}, journal={Macroeconomic Dynamics}, author={Makarski, Krzysztof and Hagemejer, Jan and Tyrowicz, Joanna}, year={2017}, pages={1205–1234}}