Illusory gains from privatizing social security when reform is politically unstable

Projekt składa się z serii teoretycznych rozszerzeń do modelu OLG opracowanego w Hagemejer, Makarski i Tyrowicz (2013). Podstawowy model analizuje przejście z systemu repartycyjnego o zdefiniowanym świadczeniu (DB PAYG) do systemu zdefiniowanej składki (DC), z możliwym uwzględnieniem części kapitałowej. W naszej pracy okazało się, że rodzaj domknięcia fiskalnego ma duże znaczenie przy ocenie ogólnego efektu dobrobytowego RSE. Poprzednio nie zajmowaliśmy się problemem wyboru wariantu domknięcia, ani jego powiązaniem z ekonomią polityczną. Rozszerzenia będą dokonywane w trzech krokach w celu weryfikacji postawionych hipotez.

Ad H1: Nasze poprzednie badania wykazały, że o ile wzrost bieżącego opodatkowania jest korzystniejszy niż wzrost długu publicznego z punktu widzenia ogólnego efektu dobrobytowego, to akumulacja długu pozwala na swobodniejszą redystrybucję międzypokoleniową, przy niewielkiej stracie efektywności. Nie badaliśmy innych możliwych domknięć reform systemów emerytalnych, jak np. zmniejszenie wysokości składek, dostosowań wydatków rządowych, etc., gdyż w warunkach polskich nie były one politycznie realne, choć należą do rozwiązań rozważanych w innych krajach. W istocie problem włączenia struktury wydatków rządowych dla modelowania dobrobytowego jest obecnie pionierskim kierunkiem w nurcie modelowania DSGE.

Ad H2: Niedawne przesłanki empiryczne sugerują, że reformy systemów zabezpieczenia społecznego są odwracane w poszczególnych krajach. Stawiamy hipotezę, że nawet jeśli reformy te były dobrobytowo korzystne, mogły zostać porzucone w procesie politycznym wskutek niespójności czasowej polityki gospodarczej. Pomimo płynących z reformy korzyści dobrobytowych, w przypadku jej niestabilności racjonalni agenci mogą zagłosować przeciwko jej kontynuacji. Zazwyczaj RSE wiążą się z krótko- (lub średnio-) okresowymi kosztami, które zwracają się w długim okresie. Wobec niespójności czasowej polityki, agenci mogą zagłosować za odwróceniem reformy, zanim poniosą jej koszty. Dodatkowo, heterogeniczność wewnątrz kohort (np. różnice w dochodach czy koszcie głosowania, etc.) sprawia, że strategie głosowania stają się jeszcze bardziej wyrafinowane i trudniejsze w modelowaniu. Korzyści z zarzucenia reformy mogą także zależeć w kluczowy sposób od wybranego domknięcia fiskalnego. Według naszej wiedzy, nie istnieją modele uwzględniające tę możliwość: literatura ekonomii sektora publicznego zajmująca się RSE do tej pory koncentrowała się na wykonalności reform, a nie ich stabilności.

Ad H3: Biorąc pod uwagę możliwą niestabilność reform systemów emerytalnych spowodowaną niespójnością czasową, rozważamy, czy wobec tego wdrożenie reformy jest optymalną strategią. Chcemy przeanalizować, w jaki sposób koszty i korzyści z RSE zmieniają się po uwzględnieniu niespójności czasowej polityki gospodarczej. Jeżeli istnieje niepewność odnośnie utrzymania RSE, gospodarstwa domowe zapewne w inny sposób dostosują swoje wybory podaży pracy i oszczędności, zmieniając rachunek korzyści z RSE. Efekty równowagi ogólnej mogą wykreować błędne koło, które jeszcze mocniej podkopie stabilność reform, gdyż oszczędności i podaż pracy gospodarstw domowych może w niepełny sposób reagować na kreowane przez RSE bodźce. Naszym celem jest ocena, na ile ta niepewność zmienia efekty dobrobytowe reform.

This project involves a sequence of theoretical extension to an OLG framework developed by Hagemejer, Makarski and Tyrowicz (2013). The original framework encompasses a reform of a pension system from a defined benefit pay-as-you-go system (DB PAYG) to a defined contribution (DC) one, with or without a capital prefunded pillar. Our earlier work shows that fiscal closures matter for the overall welfare effects of the reform, but we did not tackle explicitly the choice of fiscal policy and the linked political economy aspect. The extensions will go in three main steps, in response to the formulated hypotheses.

For H1: We have shown in previous research that although contemporaneous taxation is preferable to public debt in terms of welfare, the former allows more  intergenerational redistribution, whereas the efficiency loss is small. We have not tested for other fiscal closures, e.g. reduction of contribution rates; adjustment in government expenditure, etc. - they were not viable policy options in the case of Poland, but are often considered in other countries. Indeed, a meaningful inclusion of government expenditure structure in welfare modelling is currently at the frontier of innovation in DSGE modelling.

For H2: Recent empirical evidence suggest that the social security reforms are reverted in some countries. We hypothesize that even if social security reform is welfare improving it can still be abandoned in the political process due to time inconsistency of economic policy. Rational agents, even if reform is individually welfare enhancing, may find it preferable to vote against it if the reforms is unstable. Usually, PSR involves short (or medium) term costs that are compensated with long term benefits. Therefore, due to time inconsistency, agents may vote to revert the reform before the cost of it mount. Additionally, within cohort heterogeneity (e.g. due to income, cost of voting, etc.) makes individual voting strategies even more complex and its modelling – more challenging. The benefits of abandoning the reform may also crucially depend on the selected fiscal closure. To the best of our knowledge, no such models exist: literature on political economy of PSR so far focused on viability rather than its stability.

For H3: Given the discussed above fragility of PSR due to time inconsistency, we ask whether it is optimal to introduce the reform. We want to see how the cost and benefits analysis of social security reform changes if one takes into account time inconsistency of economic policy. If there is uncertainty about PSR, individual adjustment in terms of labor supply and savings is likely to be different, thus altering the benefits of the PSR. The general equilibrium effects may create a vicious cycle, undermining further the stability of the PSR. Since savings and labor supply may respond incompletely to the incentives from PSR. Our goal is to evaluate how this uncertainty affects the welfare effects of PSR.